Ik werd geboren op 9 maart 1980 in Sint-Truiden en groeide op in Borgloon.

Vanwege een aangeboren fysieke handicap (spina bifida, in de volksmond ook wel "open rug" genoemd) heb ik tijdens de eerste 15 jaar van mijn leven een tiental chirurgische ingrepen ondergaan, en heb ik ook telkens opnieuw moeten leren stappen. Ik vermoed dat je je wel kunt inbeelden dat dat niet altijd even gemakkelijk geweest is, maar ik heb wel altijd doorgezet, met de hulp van mijn familie en vrienden en de samenleving in het algemeen wanneer dat nodig was.
Ik leerde al op jonge leeftijd dat waar een wil is, vaak ook een weg is, en als die er nog niet is, dan proberen we samen toch gewoon zelf om er steen voor steen eentje aan te leggen...

Na mijn middelbare studies Latijn-Moderne Talen in het toenmalige KSO (Katholiek Secundair Onderwijs, nu VIIO) in Borgloon trok ik in 1998 naar Brussel om licentiaat vertaler-tolk Engels-Italiaans te gaan studeren bij de toenmalige Vlekho (Vlaamse Ekonomische Hogeschool, nu onderdeel van KU Leuven).

Dat bleek me toch niet zo goed te liggen, dus in 2000 vatte ik een studie graduaat zakelijke vertaling aan bij de KHLim (Katholieke Hogeschool Limburg, nu onderdeel van UCLL).Na een stage bij de toenmalige Ford-fabriek in Genk studeerde ik in 2003 af en begon ik te werken bij het secretariaat van de Provinciaal Centrum voor Volwassenenonderwijs (PCVO) Moderne Talen in Hasselt. In 2006 ging ik op zoek naar een nieuwe uitdaging.Na een korte opdracht bij Arifal in Beringen kwam ik in 2007 terecht in de wereld van de contactcenters. Van 2007 tot 2023 werkte ik achtereenvolgens als contactcenter operator bij Offitel, Ethias, Telenet, Carglass en T-Europe (nu iKanbi), waar ik als lid van de verschillende teams hielp zoeken naar antwoorden op eender welke vraag die ons gesteld werd.

Als rolstoelgebruiker rol ik ook in 2025 nog steeds zowat dagelijks – soms letterlijk - tegen moeilijkheden aan op het vlak van de (on)toegankelijkheid van (onder andere) de openbare ruimte.
Het is natuurlijk niet altijd en overal kommer en kwel, en vele plekken zijn al (min of meer) toegankelijk voor personen met een handicap, maar er blijft ook nog (heel) veel werk over om het nog (veel) beter te doen.

Als bestuurslid van Samen Hasselt vzw en als persoon met een handicap beschouw ik het als mijn taak om samen met u, de inwoner van Hasselt en haar deelgemeenten, mee te zoeken naar duurzame oplossingen om de toegankelijkheid van onze mooie gemeente naar een hoger niveau te tillen, al dan niet letterlijk met bijvoorbeeld een drempelhulp of een toegankelijke lift ;-)